شکر قهوهای اغلب با افزودن ملاس نیشکر به کریستالهای شکر سفید کاملاً تصفیهشده برای کنترل دقیقتر نسبت ملاس به کریستالهای شکر و کاهش هزینههای ساخت تولید میشود.
شکر قهوه ای که به این روش تهیه می شود اغلب بسیار درشت تر از معادل تصفیه نشده خود است و ملاس آن را می توان به راحتی از کریستال ها جدا کرد و به سادگی با شستن کریستال های شکر سفید زیرین آن آشکار شد.
در مقابل، با شکر قهوه ای تصفیه نشده، شستن کریستال های زیرین را نشان می دهد که به دلیل وجود ملاس، سفید مایل به زرد هستند.
ملاس معمولاً برای غذا از نیشکر به دست میآید، زیرا طعم آن به ملاس چغندر ترجیح داده میشود، اگرچه در برخی مناطق، به ویژه در بلژیک و هلند، از ملاس چغندرقند استفاده میشود.
پودر نبات دارچین بیز دارای طعم و مزه ی فوق العاده ایی می باشد که این امر بسیار مهم است.
شکر سفید مورد استفاده می تواند از چغندر یا نیشکر باشد، زیرا ترکیب شیمیایی، ارزش غذایی، رنگ و طعم شکر سفید کاملاً تصفیه شده برای اهداف عملی یکسان است، صرف نظر از اینکه از چه گیاهی منشأ می گیرد.
حتی با تصفیه کمتر از کامل، تفاوت های کوچک در رنگ، بو و طعم شکر سفید توسط ملاس پوشانده می شود.
شکر قهوه ای طبیعی، شکر خام یا شکر کامل نیشکر شکری است که مقداری ملاس را از مشروب مادر (آب نیشکر تا حدی تبخیر شده) در خود نگه می دارد.
بر اساس وزن، شکر نیشکر قهوهای وقتی کاملاً تصفیه میشود تا 70 درصد شکر سفید به دست میآورد.
این میزان به میزان ملاس باقی مانده در کریستالهای شکر بستگی دارد، که به نوبه خود به سانتریفیوژ شدن یا نبودن شکر قهوهای بستگی دارد.
از آنجایی که ملاس در شکر قهوه ای طبیعی بیشتر است، ارزش غذایی و محتوای مواد معدنی کمی دارد.
برخی از قندهای قهوهای طبیعی دارای نامها و ویژگیهای خاصی هستند و اگر تا حد زیادی سانتریفیوژ شده باشند، بهصورت توربینادو، دمرارا یا شکر خام فروخته میشوند.
قندهای قهوه ای که فقط سانتریفیوژ خفیف یا تصفیه نشده (غیر سانتریفیوژ) شده اند درجه بسیار بالاتری از ملاس را حفظ می کنند.
با توجه به کشور مبدا به نام های مختلفی در سراسر جهان خوانده می شوند: به عنوان مثال. پانلا، راپادورا، جگرری، موسکووادو، پیلونسیلو و غیره.