در یک مطالعه، 21 نفر که 7 خرما زاهدی ایران در روز به مدت 21 روز مصرف کردند، بهبودی در دفعات مدفوع و افزایش قابل توجهی در حرکات روده نسبت به زمانی که خرما نمی‌خوردند، داشتند.
علاوه بر این، فیبر موجود در خرما ممکن است برای کنترل قند خون مفید باشد. فیبر هضم را کند می کند و ممکن است به جلوگیری از افزایش بیش از حد قند خون بعد از خوردن غذا کمک کند.
به همین دلیل، خرما دارای شاخص گلیسمی پایینی است که میزان سرعت افزایش قند خون شما پس از خوردن یک غذای خاص را اندازه گیری می کند.
خرما سرشار از فیبر است که ممکن است برای جلوگیری از یبوست و کنترل قند خون مفید باشد.
سرشار از آنتی اکسیدان های مبارزه کننده با بیماری ها، خرما آنتی اکسیدان های مختلفی را فراهم می کند که دارای تعدادی فواید سلامتی از جمله کاهش خطر ابتلا به چندین بیماری است.
آنتی اکسیدان ها از سلول های شما در برابر رادیکال های آزاد محافظت می کنند، که مولکول های ناپایداری هستند که ممکن است باعث واکنش های مضر در بدن شما شده و منجر به بیماری شوند.
در مقایسه با انواع مشابه میوه‌ها، مانند انجیر و آلو خشک، خرما دارای بالاترین میزان آنتی اکسیدان است. در این جا مروری بر سه آنتی اکسیدان قوی خرما آورده شده است؛
فلاونوئیدها: فلاونوئیدها آنتی اکسیدان های قدرتمندی هستند که ممکن است به کاهش التهاب کمک کنند و برای پتانسیل آنها در کاهش خطر دیابت، بیماری آلزایمر و انواع خاصی از سرطان مورد مطالعه قرار گرفته است.
کاروتنوئیدها: ثابت شده است که کاروتنوئیدها سلامت قلب را ارتقا می دهند و همچنین ممکن است خطر اختلالات مربوط به چشم، مانند دژنراسیون ماکولا را کاهش دهند.
اسید فنولیک: اسیدهای فنولیک که به دلیل خواص ضد التهابی خود شناخته می شوند، ممکن است به کاهش خطر ابتلا به سرطان و بیماری قلبی کمک کنند.
خرما حاوی انواع مختلفی از آنتی اکسیدان ها است که ممکن است به پیشگیری از ابتلا به برخی بیماری های مزمن مانند بیماری قلبی، سرطان، آلزایمر و دیابت کمک کند.
علاوه بر این، مطالعات دیگری از جمله مطالعات حیوانی نشان داده‌اند که خرما برای کاهش فعالیت پروتئین‌های بتا آمیلوئید که می‌توانند پلاک‌هایی در مغز ایجاد کنند، مفید است.
هنگامی که پلاک ها در مغز جمع می شوند، ممکن است ارتباط بین سلول های مغزی را مختل کنند، که در نهایت می تواند منجر به مرگ سلول های مغز و بیماری آلزایمر شود.
