فرش‌ها و فرآورده‌های فرش زیبا که به دست زنان صنعتگر آذربایجانی خلق شده‌اند.
موزه‌های بزرگ جهان مانند هرمیتاژ در سن پترزبورگ، ویکتوریا و آلبرت در لندن، پارچه در واشنگتن، لوور در پاریس، توپکاپی در استانبول و همچنین موزه‌های بزرگ جهان را تزئین می‌کنند.
روفرشی مخمل کشدار دارای زیبایی بسیار زیادی می باشد و کیفیت خوبی دارد.
در پنجمین اجلاس کمیته بین دولتی میراث فرهنگی ناملموس یونسکو که از 15 تا 19 نوامبر 2010 در نایروبی کنیا برگزار شد.
هنر قالیبافی آذربایجان در فهرست نمایندگی میراث فرهنگی ناملموس جهانی این موسسه معتبر قرار گرفت. این موفقیت بعدی فرهنگ آذربایجان است.
پلی استر (پلی اتیلن ترفتالات یا PET) یک الیاف همه کاره است که از دیرباز در فرش استفاده می شده است.
از نظر تاریخی، پلی استر به عنوان الیاف فرش با کیفیت بهتر از نایلون در نظر گرفته شده است، زیرا پلی استر به اندازه نایلون قوی و بادوام نیست.
با این حال پیشرفت های تکنولوژیکی زیادی در تولید پلی استر صورت گرفته است و در نتیجه امروزه پلی استر از دوام بیشتری نسبت به گذشته برخوردار است.
مزیت بزرگ پلی استر مقاومت ذاتی آن در برابر لکه است.
مزیت دیگر این است که فرش‌های پلی استر امروزی اغلب از مواد بازیافتی ساخته می‌شوند، که باعث می‌شود فرش‌های حساس‌تر از نظر محیط‌زیست نسبت به همتایان نایلونی خود باشند.
Triexta جدیدترین الیاف فرش است و در حال حاضر سر و صدای زیادی در صنعت فرش ایجاد می کند.
در سال 2009، کمیسیون تجارت فدرال ایالات متحده نام رایج پلی اتیل تری متیلن ترفتالات (PTT) را به عنوان تری اکستا به رسمیت شناخت و آن را به طبقه بندی جدیدی از الیاف تبدیل کرد.
اگرچه triexta اساساً از همان “ریشه” پلی استر می آید، اما چند تفاوت کلیدی بین این دو الیاف وجود دارد.
بزرگترین تفاوت این است که triexta از پلی استر استاندارد قوی تر است.
Triexta بسیار نرم تر از پلی استر است (اگرچه فرش های پلی استر “نرم” جدید زیادی وجود دارد).
بسیاری از فرش‌های تری اکستا با بیوتکنولوژی ساخته می‌شوند که از گلوکز ذرت در فرآیند تولید استفاده می‌کند و این فرش‌ها را دوست‌دار محیط‌زیست می‌کند و در نتیجه گازگیری کمتری دارد.
